Πλειστηριασμοί (μέρος 3) - Ρίσκα

Φυσικά, η διαδικασία των πλειστηριασμών συνοδεύεται και από ορισμένα επιπλέον ρίσκα. Αρχικά, ο πλειοδότης δεν γνωρίζει εάν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης (ή ενοικιαστής) θα δεχτεί να αποδώσει το ακίνητο, συνεπώς θα πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες νομικές κινήσεις. Επιπλέον, δεν μπορεί να γνωρίζει ποια ακριβώς είναι η κατάσταση του ακινήτου, τι υπάρχει μέσα και ποιες ενδεχομένως παρανομίες έχουν συμβεί σε αυτό.

Επιπλέον, οι τιμές των ακινήτων διαμορφώνονται από εμπειρογνώμονες (μηχανικούς) οι οποίοι διαμορφώνουν τις αξίες με βάση παραπλήσια ακίνητα που υπάρχουν σε πλατφόρμες τύπου spitogatos.gr. Ανακύπτει όμως το ζήτημα αν οι τιμές θα είναι κοντά στην αγορά καθώς είναι δεδομένο ότι οι τράπεζες και οι διαχειριστές δεν θέλουν να ρίξουν τις τιμές και να βγουν τόσο πολλά ακίνητα στην αγορά.

Ακόμη, παρότι οι πλειστηριασμοί αποτελούν ένα κανάλι εύρεσης ακινήτων που αναμένεται να χρησιμοποιηθεί ευρέως, υπάρχουν δύο βασικά εμπόδια:
Αρχικά, είναι δύσκολη η λήψη ενός δανείου καθώς χρειάζεται όλο το ποσό σε ρευστά συν τα επιπλέον κόστη. Στην πραγματικότητα είναι ρίσκο για τις τράπεζες να δίνουν δάνεια για την αγορά ακινήτων από πλειστηριασμούς, ωστόσο αν ανοίξει η διαδικασία θα αλλάξει τελείως το τοπίο της αγοράς ακινήτων.
Δεύτερον, χρειάζεται όλο το ποσό που καταβάλλεται να είναι νόμιμο και δηλωμένο, διαφορετικά θα φανεί στο πόθεν έσχες. Συνεπώς μόνο «καθαρά» χρήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αγορά ακινήτου από πλειστηριασμό.

Τέλος, η κίνηση του να μπει ένας μεγάλος αριθμός ακινήτων στην αγορά μέσω πλειστηριασμών θα επιφέρει μεγάλο πολιτικό κόστος. Συνεπώς η είσοδός τους στην αγορά θα γίνει σταδιακά γιατί το αντίθετο δεν συμφέρει ούτε τους πολιτικούς ούτε τις τράπεζες, παρά μόνο τους διαχειριστές.